بستگان نرگس محمدی، برنده جایزه نوبل صلح امسال، می‌گویند که مقام‌های زندان بعد از آنکه از سر کردن حجاب اجباری خودداری کرد مانع دسترسی او به مراقبت‌های پزشکی شده‌اند.
خانواده خانم محمدی، ۵۱ ساله، می‌گوید که مقام‌ها مانع انتقال او از اوین برای درمان به دلیل مشکل قلبی شدند. آنها در بیانیه ای گفتند: «نگهبان زندان گفت که اعزام او بدون روسری ممنوع است.»
خانم محمدی به تازگی «برای مبارزه علیه سرکوب زنان در ایران» برنده جایزه نوبل صلح شده است.
خانواده محمدی هشدار داد که جان او در خطر است. مقام‌های ایرانی در واکنش به این بیانیه اظهار نظر نکرده‌اند.
- اسپانسر -
در بیانیه‌ای که در صفحه اینستگرام خانم محمدی منتشر شد آمده است: «روز نهم آبان رئیس بهداشت و درمان سازمان زندان‌ها، رئیس بهداری اوین، معاون سلامت اوین و پزشک متخصص قلب از بیمارستان رجایی برای معاینه نرگس و انجام اکو به داخل بند زنان زندان اوین آمدند. به دلیل سر نکردن روسری، زندان حتی حاضر نشد نرگس را به بهداری زندان منتقل کند و پزشک بیمارستان رجایی، ناچار دستگاه اکو را از بیمارستان با خودش به داخل بند زنان آورد.»
در این بیانیه آمده است: «بر اساس انژیوگرافی سال ۱۴۰۰ در بیمارستان ایران‌مهر دو رگ با گرفتگی ۵۰ درصد و یک رگ با گرفتگی ۷۵ درصد وجود داشته است. در رگ با گرفتگی ۷۵ درصد استنت کار گذاشته شده بود. ولی اکو روز ۹ آبان ۱۴۰۲ نشان می‌دهد که فشار ریه بالا است و دو رگ دیگر در وضعیت مناسبی نیستند و به طور اورژانسی می بایست ۱- سی تی انژیو از قلب و ۲- سی تی اسکن از ریه انجام شود.»
براساس این بیانیه در روز هشتم و نهم آبان تعدادی از هم بندی‌های نرگس محمدی به همراه او در حیاط زندان اوین تحصن کردند. این تحصن در اعتراض به ممانعت از اعزام نرگس به بیمارستان قلب انجام شد.
این بعد از آن بود که در روز هشتم آابان رییس زندان اعلام کرد حسب دستور مقامات مافوق اعزام به بیمارستان قلب «بدون روسری ممنوع است و اعزام برای دومین بار لغو شد.»
براساس این بیانیه خانم محمدی گفت «جهان و مردم ایران شاهدند که حکومت جمهوری اسلامی به طرق گوناگون زنان معترض و مخالف روسری اجباری را در موقعیت ترسناک و نگران کننده یا “روسری اجباری” با “مرگ” قرار داده است و او در اعتراض به این وضعیت ضد حقوق بشری و در پایبندی به آرمان‌های جنبش” زن، زندگی، آزادی” حاضر به سر کردن “روسری اجباری ” حتی برای اعزام نیست.»
Iranian Television of Canada
خانم محمدی که روز ۶ اکتبر برنده این جایزه شد به دلیل صدور احکامی در چندین پرونده مرتبط با فعالیت‌های حقوق بشری مجموعا یک دوره ۱۲ ساله را در زندان طی می‌کند. از جمله اتهامات او «تبلیغ علیه نظام» است که بسیاری از فعالان سیاسی و مدنی در ایران با آن روبرو می‌شوند.
این فعال حقوق بشر از زمان اعتراضاتی که بعد از کشته شدن مهسا امینی در جریان بازداشت توسط گشت ارشاد شروع شد، اعلام کرد که تحت هیچ شرایطی به حجاب اجباری تن نخواهد داد.
او در یک نامه تشکر برای دریافت جایزه نوبل که دو روز پیش از سوی دخترش قرائت و در وبسایت نوبل پست شد، حجاب اجباری را «ابزار سلطه و ستم» برای کنترل جامعه توصیف کرد.
او همچنین در نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل متحد نوشت: «به صراحت اعلام می‌کنم جمهوری اسلامی، جامعه ایران و زنان این سرزمین را در موقعیت “یا مرگ، یا حجاب اجباری” قرار داده است که معنا و پیامدهای ترسناکی دارد.»
«جهان و ایرانیان تنها در سال گذشته شاهد صدها “قتل حکومتی” از مهسا امینی تا آرمیتا گراوند بوده است. اما رژیم حاکم، مسئولیت قتل را، با پنهان‌کاری، دروغ و فریب بر عهده نمی‌گیرد و با سلب “حق دسترسی به اطلاع‌رسانی آزاد و رسانه مستقل” حقیقت را واژگون یا حتا دفن می‌کند. این درد بزرگ برای بشریت است که قربانی ستم حتا حق بیان “حقیقت” و”تظلم” را نداشته باشد.»
