تصویری از دکتر فرهاد میثمی، با کتابهایی که در زندان ترجمه کرده است.
دکتر فرهاد میثمی یک اندیشهورز است، جمهوری اسلامی او را زندانی کرده، ولی اندیشه زندانی نمیشود.
او تا کنون بارها دست به اعتصاب غذا زده است و همیشه خواستههایی درباره دیگر زندانیان داشته است.
شهریار شمس، زندانی سیاسی سابق در توییتر نوشته:
این جسم ایران است.
دکتر #فرهاد_میثمی پزشک، مترجم، فعال مدنی و مهم تر از همهی اینها یک انسان است.
حال جسمی دکتر میثمی نه برای خودش، بلکه برای اعتراض به وضعیت ما اینگونه شده است، اکنون نوبت ماست که نگران او باشیم.
حسین رونقی، فعال مدنی نیز چنین نوشته است:
چهار ماه اعتصاب غذا و ایستادگی بر اصولی که آن را درست و ارزشمند میدانی امری ستودنی، سخت و گاهی ناشدنی است.
فرهاد میثمی با هر عقیده و هر نوع کنشگری، مطلقاً سزاوار زندان و چنین شرایط اسفناک و غیرانسانی نیست، وضعیت او بغرنج، دردناک و مسئولیت جانش برعهده جمهوری اسلامی است.
و شاهزاده رضا پهلوی هم نوشت:
جسم نزار فرهاد میثمی نماد دیگری از ظلم بیکران رژیم اسلامی است. او باید بماند و ایران آزاد فردا را با پوست و گوشت خود تجربه کند؛ ایرانی که در آن هیچکس به دلیل باور و اظهارنظر زندانی و مجبور به اعتصاب غذا نشود. ایمان دارم، این «روزگار تلختر از زهر» خواهد گذشت.
کتاب مبانی مبارزه خشونتپرهیز را در سایت آسو میتوانید دانلود کنید:
https://www.aasoo.org/fa/books/4053
از صفحه بهزاد ریاضی
behzadtales
« #فرهاد_میثمی با باقی مانده جانش، این سه کتاب را در دست گرفته بود، با نگاه نافذش میگفت : بخوانید تا بدانید تا بتوانید.»
- او همچنین کتاب ««مبانی مبارزه خشونت پرهیز» را هم ترجمه کرده است.
در بخشی از این کتاب با تیتر «وقتی هیچ چیز دیگری مؤثر واقع نمیشود» نوشته شده:
«وقتی حریف تا آن حد بی اعتنا و بیگانه از موقعیت شده باشد که حتی اجرای درست ساتیاگراها نتواند وجدان او را دست کم آن قدر که کمی قابل توجه باشد، بیدار کند و از سوی دیگر، تباهکاریها همچنان قابل تحمل نباشند، کنشگران خشونتپرهیز که آنان را ساتیا گواهی میخوانند غالباً مصمم میشوند که خطر “فداکاری نهایی” را بپذیرند. در اجرای چنان تصمیمی، آنان دست به استفاده از حد نهایی قدرت نهفته در نیروی روح میبرند و در اغلب مواقع (اگرچه نه همیشه) زنده میمانند تا قصهی آن را تعریف کنند.»