هر روز بیشتر از روز پیش به این نتیجه می رسم که ما انسانها مهم نیست که چند سالمان است. یک چیزی در درون همه ما مشترکاً وجود دارد که بسیاری از افکار و احساسات کودکانه را در ما زنده نگه می دارد و این افکار و احساسات کودکانه با ارزش ترین چیزهایی هستند که ما در تمام طول عمرمان به نوعی متکی و مدیون آن هستیم چرا که انگیزه و دلیل بسیاری از یادگیریهای ماندگار در ما و در تمام طول عمرمان می باشند.
“یادگیری” تنها و مهم ترین چیزی است که همیشه با ما و همراه ماست و حس زنده بودن را در ما زنده و شاداب نگه می دارد بدون آنکه متوجه آن باشیم.
و من بدلیل نوع حرفه ای که دارم و سرویسی که ارائه می کنم هر روز با شما ، او، آنها، بچه های خردسال، پدر بزرگ و مادربزرگ و همه و همه بطور یکسان شاهد این چراها، کنجکاویها و یادگیری ناشی از آنها هستم.
صنعت بیمه با اینکه در اروپا، آمریکا و کانادا قدمتی دارد برای ما نسل مهاجر پر از سئوال، چرا، اگر و اماست. نگرفتن پاسخی مناسب یا سرویسی مناسب و در خور، متأسفانه باعث تردید و در نتیجه عدم تصمیم گیری صحیح و به موقع می شود.
- اسپانسر -
– اکثر ما مهاجرین با بیمه ها آشنایی نداریم.
– تفاوت آنها و تفاوت قیمت گذاری ها و تغییرات آنها در طی زمان را نمیدانیم.
– برای شناخت و تحلیل شرایط فعلی و آتی خود و تطبیق آن برای انتخابی مناسب به راهنمایی های لازم و کارشناسانه، دسترسی کافی نداریم.
در نتیجه علی رغم میل مان برای حفظ منافع مان و برخورد مناسب با همه مسائلی که نداشتن بیمه ای مناسب می تواند ما و خانواده مان را دچار خود کند از اقدام به داشتن آن و تصمیم گیری لازم خودداری می کنیم. حق هم داریم چرا که سئوالا ت زیادی وجود دارند مانند:
– چرا من و خانواده ام بیمه عمر لازم داریم؟
Iranian Television of Canada
– اصلاً دلیل وجود بیمه ها بخصوص بیمه عمر چیست؟
– خیال ما را آسوده می کند یعنی چه؟
– بیمه عمر در حفظ اموال و دارائیهای ما چه نقشی می تواند داشته باشد؟
– در پرداخت وامها و بدهی های ما نقش بیمه عمر چیست؟
– مسائل مالیاتی ما را چگونه حل و یا آسانتر می کند؟
– در حفظ و انتقال بیزنس چه نقش اساسی ایفا می کند؟
– در پرداخت هزینه های انحصار وراثت نقش آن چیست؟
– در روزهای سخت بیماری و از کار افتادگی چه نقش اساسی دارد؟
– و بسیاری چراهای دیگر………
همانطور که در مقدمه اشاره کردم حس کنجکاوی، یادگیری و پیشی گرفتن از دیگران همانطور که در کودکان وجود دارد و متفاوت است و باعث موفقیت کمتر و بیشتر آنها در طول زندگیشان می شود در ما بزرگسالان هم وجود دارد:
– عده ای که کنجکاوند و بدنبال پاسخ سئوالاتشان می گردند، و به محض یافتن پاسخ و مرجع سرویس دهی مناسب، خوشحال و راضی و با آسودگی خیال و اعتماد و بدون تردید تصمیم شان را گرفته و اقدامات لازم را انجام می دهند و همیشه پیشروند و آسوده خاطر. (آینده نگر)
– عده ای که منتظر می مانند تا از افراد دسته اول یاد بگیرند چه کنند و از آنها پیروی می کنند. این دسته با ریتم کندتری ولی سرانجام کار را انجام می دهند.( نگران آینده و سعی در آینده نگری)
- و عده ای که بی تفاوتند و با یکنواختی هر روزشان را به آخر میرسانند (نه آینده نگرند و نه نگران آینده)
ما از کدام دسته ایم؟؟؟؟
ترکیبی از هر سه با درصدهای متفاوت؟؟؟
چه درصدی را دلمان می خواهد تقویت کنیم تا برای خود و خانواده مان
سودمند بوده ونقش برجسته از خود باقی بگذاریم؟؟؟
پاسخ را برای خود محفوظ نگه دارید!!!!
با توجه و یک بررسی کوتاه حتماً میتوان پلانی در خور خود و خانواده پیدا کرد.
با یک مشاور مطلع و دلسوز که با کمال میل بتواند اطلاعاتش را در اختیار شما قرار دهد صحبت کنید و درآخر تنها کسی که تصمیم می گیرد چه کند، فقط خود شما هستید.
شاد و سربلند اشید
مهندس فرحنازجاهد
MDRT Member
کارشناس ارشد بیمه ، مشاور د در سرمایه گذاری های تضمینی
