دولت بی‌لیاقت جمهوری اسلامی از عهده پرداخت مطالبات پرستاران و بازنشستگان بر نمی‌آید و با وجود مشکلات اقتصادی موجود که ملت ما را روز به روز گرفتار و بیچاره تر کرده است، باز این دولت بی‌کفایت دست از حمایت از گروه‌های تروریستی برنداشته و همچنان در راه کارهای بیهوده ای که به هیچ وجه به نفع ملت ایران نیست، نظیر راهپیمایی اربعین با هزینه‌های چندین ده میلیارد تومانی، حمایت می‌کند.
آیا به نظر شما خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران، از هیچ یک از این گرفتاری‌ها و فسادهایی که در ارگان‌های دولتی وجود دارد، بی‌خبر است؟
آیا او واقعاً نمی‌داند که با رهبریتش، ایران را در چه ورطه‌ای از منجلاب و سقوط قرار داده است؟
یقیناً او از همه این بدبختی‌ها و فلاکت‌ها آگاه است، ولی چه کینه و نفرتی از ملت ایران دارد که همراه با عمالش این چنین به جان و مال ملت ایران افتاده است و عمداً ایران را به سوی نابودی می‌کشاند!
- اسپانسر -
براستی چه وجدان و شعوری باعث می‌شود که او این همه مشکلات را نبیند و همچنان بی‌خیال به حال زار ملت باشد.
اصلاً با هیچ عقل و منطقی نمی‌توان کارهای رهبر جمهوری اسلامی ایران را توجیه کرد؛ چون همه اعمالش بیشتر شبیه به کارهای جنون آمیز دیکتاتوران خودکامه تاریخ، مانند: هیتلر و موسلینی است.
اما این جنون و دیوانگی و خودکامگی چرا اطرافیان او و کسانی را که در راس قدرت هستند، به فکر پیدا کردن راه چاره نمی‌اندازد؟
چرا آنها هم مانند رهبر جمهوری اسلامی که در حق ملت خود خیانت می‌کند، با او همدست شده و نسبت به هم وطنان خود خائن شده‌اند؟
به یقین بیشتر ایرانیان آرزوی مرگ او را دارند تا شاید با رفتن او، دری به تخته ای بخورد و اوضاع مملکت ایران کمی آرام و بهتر شود.
Iranian Television of Canada
همه آگاهیم که هر ماهه حدود ۱۵۰ پرستار از کشور خارج می‌شوند و پرستارانی هم که در ایران مانده و زندگی می‌کنند نمی‌توانند مطالبات خود را دریافت کنند. و کار به جایی رسیده است که آنها مجبور شده اند تا برای گرفتن حق خود، دست به اعتصاب بزنند.
اکنون اعتراض پرستاران به بیش از ۵۰ بیمارستان در شهرهای مختلف ایران کشیده شده است. اعتراضات از استان البرز و شهر کرج آغاز شد و به بیمارستان‌‌های شهرهای دیگر چون شیراز و مشهد و گرگان و ده ها شهر دیگر ایران رسید و به قول دبیرکل خانه پرستار که می‌گوید: این شکل از اعتراضات که پرستاران دست از کار کشیده اند، در ۱۰۰ سال تاریخ پرستاری مدرن ایران، بی‌سابقه بوده است.
اوضاع فلاکت بار اقتصادی ایران به جایی رسیده است که امسال ۱۲ هزار کودک در استان تهران برای ورود به مدرسه ها ثبت نام نکرده‌اند. مشخص است که پدران و مادران آنها نه تنها از عهده هزینه های آموزش فرزندان خود برنیامده، بلکه به تحصیل در سطوح بالاتر نیز اعتقادی ندارند. زیرا می‌بینند که میلیون‌ها تحصیل کرده دانشگاه‌ها همچنان در بیکاری به سر می برند.
کشور فلکزده ایران در حال حاضر با چالش‌های متعددی مواجه بوده که تأثیرات عمیقی بر اقتصاد، سیاست، و اجتماع کشور گذاشته است. برخی از مهم‌ترین این مشکلات، شامل موارد زیر است:
- تحریم‌هایاقتصادی: تحریم‌های گسترده‌ای که توسط کشورهای غربی اعمال شده‌اند، اقتصاد ایران را به شدت تحت فشار قرار داده‌اند. این تحریم‌ها منجر به کاهش درآمدهای نفتی، نوسانات شدید نرخ ارز، و افزایش تورم شده‌اند. به علاوه، این تحریم‌ها مانع از جذب سرمایه‌گذاری خارجی و توسعه اقتصادی کشور شده‌اند.
- کمبودمنابعآبوبرق: ایران با بحران‌های جدی در بخش منابع آب و انرژی مواجه است. به دلیل بهره برداری بیش از حد از منابع آب زیرزمینی و تغییرات اقلیمی، بخش‌های وسیعی از کشور در حال تبدیل شدن به مناطق غیرقابل سکونت هستند. این وضعیت موجب مهاجرت روستاییان به حاشیه‌های شهرها و ایجاد مشکلات اجتماعی جدیدی شده است.
- فساداقتصادیواداری: فساد گسترده در دستگاه‌های دولتی و شرکت‌های دولتی و نیمه دولتی یکی دیگر از معضلات عمده ایران است. عدم شفافیت در ساختارهای دولتی و نبود رسانه‌های مستقل که بتوانند فساد را افشا کنند، وضعیت کشور را پیچیده تر کرده است.
- فشارهایبین‌المللیوسیاستخارجی: جمهوری اسلامی با چالش‌های جدی در زمینه سیاست خارجی خود مواجه است. تلاش برای حفظ تعادل میان قدرت‌های جهانی و اجتناب از دخالت در بحران‌هایی مانند جنگ اوکراین، از اولویت‌های اصلی سیاست خارجی ایران است. این وضعیت می‌تواند به انزوای بیشتر کشور در عرصه بین‌المللی منجر شود.
دیگر همه دنیا و به ویژه ایرانیان به این نتیجه رسیده‌اند تا زمانی که حکومت جمهوری اسلامی وجود دارد، اوضاع ایران نه تنها بهتر از این نخواهد شد بلکه روز به روز بیشتر به قعر جهنمی که این حکومت نالایق به وجود آورده است، فرو خواهد رفت.
هیچکس و هیچ دولتی به داد ما ایرانیان نخواهد رسید مگر خود ما ایرانیان با تلاش های پیگیر برای خودمان کاری انجام دهیم. وگرنه، نه خدای مذهبی می‌تواند کاری بکند و نه دولت‌های غربی مایلند که ایران و ایرانیان سر و سامان بگیرند.
برای آزادی و آبادی ایران، نباید از پا نشست و این یک وظیفه ملی و انسانی ما ایرانیان در داخل و خارج از کشور است.
