اقبال اقبالی، درباره اتهاماتی که رسانه‌های نزدیک به نیروهای امنیتی درباره خواهرزاده‌اش زده‌اند، به «ایران‌وایر» می‌گوید: «نوشته‌اند که او اغتشاشگر بوده و او را به‌عنوان رهبر اعتراضات معرفی کرده‌اند، گفته‌اند علیه نظام فعالیت کرده است. این اتهاماتی است که شامل بیش از ۸۰ میلیون ایرانی می‌شود. اگر این طور باشد، اکثریت مردم ایران نمی‌خواهند جمهوری اسلامی بر آن‌ها حکومت کند و همه اغتشاشگرند.»
او با تاکید بر این‌که توماج هم یکی مانند مهسا و نیکا و ده‌ها هزار جوان ایرانی است که در هفته‌های گذشته علیه نظام جمهوری اسلامی به پا خواسته‌اند، می‌گوید: «توماج شخصیتی علنی داشته و هیچ‌چیزی پنهان نداشته است. فکرش را با موسیقی‌اش با صدای بلند در جامعه بازتاب داده است. اصلا نه حزبی داشته و نه از فردی پیروی داشته، و نه ارتباطی با کشور دیگری داشته است. فردی مستقل و آزادی‌خواه و مدافع انقلاب “زن زندگی آزادی” بوده و هست.»
«مینا خانی»، فعال فمینیست، که خود نیز سال‌ها فعالیت هنری کرده، درباره محبوبیت توماج صالحی بین دختران و زنان جوانی که امروز در خیابان‌های ایران در حال مبارزه علیه نظام جمهوری اسلامی هستند، می‌گوید: «به نظر می‌رسد که توماج صالحی به‌عنوان یک رپر همیشه حواس‌اش بود که چون مخاطب زن نسل جوان و نوجوان دارد، مطابق استانداردهای فمینیستی رفتار کند.»
او ادامه می‌دهد: «مراقب بود جوری ترانه ننویسد که برای مخاطب‌های زنش برخورنده باشد و به تداوم سیستم سرکوب زنان کمک کند. آن طور که من شنیده‌ام همیشه از دوستانش سوال می‌پرسیده و سعی می‌کرده یاد بگیرد.»
- اسپانسر -
مینا خانی که با اشاره به این‌که نوع فعالیت هنری توماج صالحی اقتضا می‌کرده که او مدام جابه‌جا شود، می‌گوید: «من هم فعالیت‌هایش را در توییتر که به صورت علنی بود می‌دیدم. با این‌وجود که جا و مکان مشخصی نداشت، کنار مردم حضور داشت و از جوانان معترض حمایت می‌کرد. بنابراین، این حرف‌ها که درباره ترویج خشونت و زندگی زیرزمینی او می‌زنند، پایه و اساسی ندارد. او به این واسطه که می‌خواسته از فضاهای داخل ایران برای تهیه موسیقی خود که اعتراضی است، استفاده کند، جا و مکانی ثابتی نداشته و خود هم این را بارها اعلام کرده است.»
مینا خانی در پایان با تاکید بر این‌که توماج صالحی، «خواننده نسلی بود که امروز در خیابان‌ها، مدرسه‌ها و دانشگاه‌ها در حال اعتراض است.»، می‌گوید: «آن‌طور که از کارهایش برمی‌آید، برای او مهم است که فعالیت هنری‌اش تاثیر منفی روی زنان و جنبش زنان برای آزادی و برابری نگذارد. او خودش هرگز ادعایی نداشته و خود را بخشی از این اعتراضات دانسته است. او آگاه بود که نیمی از مخاطبانش دختران جوان و نوجوان هستند، و برایش مهم بود که این مخاطبان را در رنج و درد بیشتری فرو نبرد و این را در ترانه‌ها و اجراهایش می‌توان دید.»
