در نگاهی به تاریخ بیماری های همه گیر در جهان، در مییابیم که بروز اینگونه بیماریهای همهگیر، از ابتدای حیات اجتماعی بشر، وجود داشته و همواره زندگی انسان ها و تمدن انسانی را تهدید کرده است.
مرگ سیاه در سالهای ۱۳۵۳-۱۳۴۶ میلادی که از آسیا به اروپا سفر کرد و در پی آن، ویرانیهایی برجای گذاشت. تخمین زده شده است که بیش از نیمی از جمعیت اروپا در اثر این بیماری از بین رفتند.
در سال های ۱۹۲۰-۱۹۱۸ حدود ۵۰۰ میلیون نفر از دریاهای جنوبی تا قطب شمال، قربانی آنفلوآنزای اسپانیایی شدند. در این اپیدمی، حدود 5 میلیون نفر درگذشتند.
در سال ۱۹۸۱ بیماری همه گیر ایدز، شیوع پیدا کرد که از زمان شناسایی اولین مورد آن، ۳۵ میلیون نفر جان خود را از دست داده اند.
بیماری همه گیر آنفلوآنزای خوکی در سال ۲۰۰۹ ناشی از ویروس N1H1 بود که در بهار سال ۲۰۰۹ در مکزیک نشأت گرفت. بر اساس گزارش CDC، طی یک سال، این ،ویروس به میزان ۱.۴ میلیارد نفر در سراسر جهان را آلوده کرد.
حدود یک سال است که کره زمین، تصمیم گرفته است تا برای بقای فرزندان خود و تنظیم زندگی بر روی زمین، دست به کارهایی بزند. بعضی ها باور دارند که مادرِ زمین، همه موجودات روی زمین را به یک چشم نگاه می کند و برای نجات بیشتر فرزندانش، بدون هیچگونه تبعیضی، بخشی از موجودات روی زمین را به شکل های مختلف، از سر راه بر می دارد. زمین، ویروس های ریز میکروسکوپی را که به چشم دیده نمی شوند ولی دارای چنان هوشی سرشاری هستند که از طریق هوا هم می توانند با هم در تماس باشند و در نتیجه، برای بقای خود راه و روش های جدیدی را ابداع می کنند، به جان انسان ها می اندازد.
تاکنون، نزدیک به ۲۰ میلیون نفر در سراسر جهان، به ویروس کرونا مبتلا شده اند که بیش از یک و نیم میلیون نفر از آنان جان خود را از دست داده اند.
اگرچه از همین هفته، استفاده از چند واکسن ویروس کرونا در چند کشور جهان، آغاز شده است، اما تا پاکسازی کامل آن، این ویروس مرگ آفرین، همچنان به کشتار خود ادامه خواهد داد. آنچه که مهم است، نباید قدرت کُشندگی آن را دست کم گرفت. چون، جان عزیز است و برای حفظ آن، باید کوشید. بسیاری از ما، لیستی داریم از کسانی که در دور و نزدیک، جان عزیزشان را از دست داده اند. شاهد مرگ کسانی بوده ایم که باور نمی کردیم تسلیم این بیماری منحوس شوند.
آینده روشنی در پیش رو است. پس، تا پاکسازی کامل این ویروس خطرناک، باید دستورکار بهداشتی را کاملاً رعایت کنیم. ما با تلاش و همت خود، دوباره به زندگی خود، سروسامان خواهیم داد.
عاقلانه نیست که جان خود را با یک بی توجهی و سهل انگاری، به خطر بیندازیم.
لطفاً با رعایت پروتکل های بهداشتی، مواظب جان خود و عزیزانتان باشید.