ششمین فستیوال دوسالانه تیرگان که دوازده سال پیش بطور رسمی فعالیت خود را در کنار دریاچه انتاریو در شهر تورنتو آغاز کرده بود، پس از سه روز، یکشنبه گذشته، به پایان رسید.
بنیانگذار این فستیوال، یکی از دوستان و فعالان اجتماعی تورنتو آقای مهرداد آرین نژاد است. آقای آرین نژاد، در سایر سازمان ها و بنیادهای ایرانی تورنتو نیز نقش های کلیدی داشته است.
در آغاز، رسانه های تورنتو بودند که با مصاحبه ها و تهیه گزارش های مختلف و با تبلیغات گسترده و رایگان در رسانه های خود، این فستیوال را به جامعه ایرانی معرفی کرد.
فستیوال تیرگان نیز همچون بنیادهای دیگری که با حسن نیت و آروزهای خالص و پاک موسسین آنها، آغاز به کار می کنند و سپس با آمدن افراد جدیدی که با قصد و نیت اولیه بنیانگذاران، آشنایی ندارند و به مرور به راه های دیگر کشیده می شوند، انگار دارد مسیرش تغییر می کند.
حضور چشمگیر چهارصد داوطلب در این فستیوال، بسیار قابل تحسین است، اما آنچه که زحمات آنها و دست اندرکاران این فستیوال بزرگ را کم فروغ می کند، نکاتی کلیدی است که اگر در آینده به آنها پرداخته نشود، ضعف و کمرنگی فستیوال را بدنبال خواهد داشت.
پرستارانی که در بیمارستان ها بصورت داوطلب مشغول به کار می شوند بخوبی آگاهند که آنها نیز به همان اندازه مسئولیت دارند که کارمندان رسمی آن بیمارستان دارند.
در مورد داوطلبان تیرگان، چنین به نظر می رسد که یا داوطلبان در بخش روابط عمومی به اهمیت کارشان واقف نبودند و یا مسئولان مربوطه، آنها را نسبت به اهمیت حضور رسانه ها، توجیه لازم را نکرده بودند.
هنگامی که، با مدیران رسانه های دیگر، از جمله: شهروند، خردمند و پرژن میرور، در باره برخورد داوطلبان فستیوال تیرگان با گزارشگران آنها صحبت کردم، آنها هم نسبت به برخورد غیر حرفه ای و نامحترمانه داوطلبان با رسانه ها، اعتراض و ناخوشنودی آشکاری را ابراز داشتند.
امروزه، اهمیت حضور رسانه ها در رویدادها و مراکز خبر، بر هیچ کس پوشیده نیست. اگر فستیوال تیرگان با بازدیدکنندگانی نزدیک به دویست هزار نفر که اکثر آنها از همین شهر بودند، به چنین موفقیتی دست یافته است، به خاطر رسانه ها بوده است.
هر ساله، فستیوال های میلیونی در شهر تورنتو برگزار می شود، از جمله فستیوال کاریبانا که حدود دو میلیون نفر را برای تماشای این فستیوال با شکوه، به خیابانهای شهر می کشاند. در رابطه با این فستیوال، یکی از همکاران ما، می گفت: وقتی کارت خبرنگاری ام را به دفتر کریبانا نشان دادم، آنها مرا به جایگاه مخصوص VIP هدایت کردند و با جان و دل از من پذیرایی کردند.
برای تأثیر بیشتر و نشان دادن زحمات فراوان دست اندرکاران نهادهای مختلف جامعه ایرانی، باید به اهمیت نقش رسانه ها بیشتر پی ببریم.
خبرنگاران و گزارشگران رسانه ها، باید همه جا با احترام کامل روبرو شوند و روش درست آن است که در همه رویدادها جائی برای استقرار آنها در نظر گرفته شود. ارزش تبلیغاتی کار خبرنگاران، لااقل صدها هزار دلار است و باید بر چند صد دلار درآمد فروش بلیت، برتری داشته باشد.
قویاً تاکید داریم که در جلسات کمیته های برگزاری برای دوره بعد، از رسانه ها هم برای نظر خواهی، دعوت به عمل آید.
همه زحمات برگزار کنندگان و همه تلاش های صادقانه و بی ریای داوطلبان، با همکاری رسانه ها بیشتر شناخته شده و ارزش بیشتری می یابد.
با امید به پیروزی هر چه بیشتر ایرانیان در همه عرصه های زندگی.