جاه طلبی انسانها

طبیعت و جاه طلبی انسانها، تقریبا در همه دنیا با یکدیگر یکسان است و یا دست کم مشابهت زیادی دارد.

انسان های ضعیف اگر خود، اسیر هوا و هوس نشوند، ممکن است تحت تأثیر اطرافیان و نزدیکان خود شده و از مسیر خوب و سالم خارج شوند. بسیاری از انقلابات که در جای جای جهان، اتفاق می افتد، اغلب بر پایه و انگیزه عدالتخواهی و مساوات بنا شده است. ولی آن زمان که موضوع قدرت پیش می آید، رهبران آن انقلابات، در اثر ضعف شخصیت و عدم اعتماد به نفس، در برابر قدرت بدست آمده، کم می آورند و ناخودآگاه مسیر خود را بسوی دیکتاتوری تغییر می دهند.

صدام حسین، قذافی، حافظ اسد، فیدل کاسترو و بسیاری دیگر، نتوانستند از موقعیت و قدرت به دست آمده، بطور عادلانه و به نفع ملت خود که آنها را یاری کردند تا به پیروزی برسند، استفاده کنند.

برای یک رهبر واقعی، نیاز به نیروی اراده عظیمی است تا خویشتن داری کند تا در دام جاه طلبی و قدرت نیفتند. مردان بزرگی همچون گاندی و ماندلا برای ابد، نام نیکی از خود بجای گذاشتند. ولی رهبران کم جنبه و اسیر قدرت، چاره ای جز در وحشت زندگی کردن ندارند، چون همواره کابوس آن را دارند که عده ای مترصد و منتظرند تا قدرت را از چنگ آنها درآورند.

- اسپانسر -

تعجب اکثر جوانان امروز ایرانی که پس از انقلاب به دنیا آمده اند، این است که به اصطلاح، روشنفکران آن روز، چرا از تاریخ و به ویژه از رنسانس اروپا چیزی نیاموختند! زیرا که اصلا منطقی نیست که برای تجربه ای که قیمت های گزافی برای آن پرداخت شده است، بازهم بهای سنگین دیگری پرداخت!

تا به حال حتماً از خود پرسیده اید که به راستی اگر زمان به عقب برمی گشت، آیا دوباره همین مسیری را که تا به امروز پیموده اید، طی می کردید؟! و یا بدنبال سرنوشت دیگری می رفتید و تغییری کاملاً متفاوت، در زندگی خود به وجود می آوردید؟

تاریخ، بزرگترین معلم انسان هاست و چه درس های نابی که میتوان از آن فراگرفت تا در ادامه مسیر پرپیچ و خم زندگی، از آن به عنوان چراغ راه استفاده نمود.

بخش «تقویم تاریخ» را مدتی است که در مجله شهرما آغاز کرده ایم که شامل رویدادهای مهم تاریخی عبرت انگیز ایران و جهان است.

با مطالعه تاریخ می توان، درس زندگی آموخت.

Iranian Television of Canada

تاریخ، به ما می نمایاند که چه راهی درست و یا نادرست است. تاریخ، تجربه گرانبها و بسیار پر ارزشی است که با بهره گرفتن از نکات آموزنده آن، می توان انسانهای بهتری بود و دیگر اشتباهات گذشتگان را تکرار نکرد.

خوشبختانه یکی از خصوصیات من، خوشبین بودن است. من، چنان به آینده کشور ایران امیدوارم که آن سرش ناپیداست.

در آینده، از رویاهای شیرین خود درباره ایران، سخن خواهم گفت.

فراموش نکنیم که با ناامیدی، ره به جائی نمی بریم ولی با امید و تلاش، می توان آینده را ساخت.آنآنه