دعوای حقوقی ادامهداری در ایالاتمتحده در جریان است که در آن دادگاه باید تصمیم بگیرد که آیا پزشکان و فعالان ضد سقطجنین میتوانند دسترسی به داروی میفپریستون را به دلیل نگرانی از امن بودن آن محدود کنند یا نه.
این قرص مخصوص سقطجنین از سال ۲۰۰۰ در ایالاتمتحده قانونی بوده است و از سال ۲۰۱۶ مقررات مربوط به آن آسانتر شدند. تغییرات جدیدی که در مقررات سازمان غذا و دارو (اف دیای) ایجاد شده است، اجازه میدهد که قرصهای سقطجنین با پست به مشتریان فرستاده شوند و از داروخانهها بدون نیاز به نسخه پزشک خریداری شوند.
این دسترسی آسان و بدون محدودیت ممکن درخطر قرار بگیرد. تعدادی از ایالتها در این کشور از زمانی که در سال ۲۰۲۲ رأی دادگاه مشهور رو علیه وید که به زنان حق سقطجنین میداد معلق شد، عملاً سقطجنین را بهطور کامل ممنوع کردهاند.
دادگاه عالی ایالات متحده اجازه دسترسی به این قرص را تا زمانی که پرونده قانونی در جریان است داده است.
در کدام کشورهای جهان سقطجنین غیرقانونی است؟
بر اساس دادههای مرکز حقوق باروری، حدود ۲۱ کشور در جهان سقطجنین را بهطور کامل غیرقانونی میدانند.
این کشورها اغلب کشورهای جنوب جهانی هستند.
بسیاری دیگری از کشورها قوانین سفت و سختی برای پذیرفتن دلایل سقطجنین دارند و فقط در صورتی آن را مجاز میدانند جان مادر را از بارداری که درنتیجه تجاوز یا آمیزش جنسی با محارم بوده، حفظ کنند.
در آفریقا، بیشتر کشور قوانین بسیار محدودکنندهای برای سقطجنین دارند هرچند تعداد انگشتشماری از کشورها ازجمله آفریقای جنوبی و موزامبیک چنین نیستند. کنگو، سنگال، سیرالئون، موریتانی، ماداگاسکار و مصر کشورهایی هستند که سقطجنین بهکلی در آنها ممنوع است.
بیشتر کشورهای اروپایی به سقطجنین بنا به دلایل اقتصادی مجوز میدهند. آنها تأثیر بالقوه فرزند جدید را بر زندگی مادر باردار و وضعیت اقتصادی و اجتماعی او در نظر میگیرند. زنان باردار در صورت تقاضای رسمی هم میتوانند سقطجنین کنند. کشورهای دیگر مانند استرالیا و نیوزیلند هم در صورت تقاضا اجازه سقطجنین میدهند.
در ایالاتمتحده، سقطجنین وضعیت پیچیدهتری دارد. قوانین مربوط به آن، از سال ۲۰۲۲ که حق مسلم سقطجنین تا هفته ۲۴ بارداری لغو شد، از ایالت به ایالت باهم فرق دارد.
میفپریستون چیست و در کدام کشورهای جهان استفاده میشود؟
میفپریستون اولین دارویی است که بهصورت دومرحلهای برای سقطجنین به شکل دارویی مورداستفاده قرار میگیرد. این دارو با متوقف کردن جریان هورمون پروژسترون که برای ادامه بارداری لازم است، کار میکند. داروی دوم میزوپروستول نام دارد و بعد از میفپرسیتون مصرف میشود تا رحم را از وجود جنین خالی کند. مطالعاتی که در آمریکا انجامشده نشان دادهاند که این روش دارویی دومرحلهای تا ۹۵ درصد موارد مؤثر است.
میفپریستون اولین بار در سال ۱۹۸۸ در فرانسه مورد تأیید قرار گرفت و بر اساس دادهها، برای استفاده در ۹۶ کشور مورد تأیید است. اخیراً آرژانتین، اکوادور، ژاپن و نیجر هم به کشورهایی پیوستند که این دارو را تجویز میکنند.
در ایالاتمتحده آمریکا داروی میفپریستون برای استفاده تا قبل از ده هفتگی بارداری مجوز دارد. در بسیاری از کشورها از این دارو برای سقطجنین پزشکی در سه ماه آخر بارداری استفاده میشود.
عوارض جانبی میفپریستون چیست و آیا امن است؟
انقباضهای دردناک، خونریزی از واژن پس از مصرف میفپریستون از عوارض قابلانتظار پس از مصرف این دارو هستند و معمولاً نشانه این است که دارو در حال اثر کردن است. البته همیشه قابل تضمین نیست. عوارض جانبی رایج دیگر این دارو شامل تهوع، ضعف، تب و لرز، استفراغ، سردرد و اسهال و سرگیجه است.
سازمان بهداشت جهانی میگوید داروی میفپریستون و میزو پروستول برای استفاده بیخطر هستند و هردوی این داروها را از داروهای ضروری معرفی میکند. مطالعاتی که در آمریکا انجامشده است نشان میدهند درمان دومرحلهای با این دو دارو فقط در کمتر از یک درصد نیاز به پیگیری پزشکی دارد.
فعالان ضد سقطجنین اخیراً بیشتر و بیشتر بر عوارض جانبی خطرناک این داروی سقطجنین تأکید دارند و آن را سقطجنین شیمیایی مینامند و میگویند روشی خطرناک و بیثمر است. بااینوجود، ادعا آنها توسط سازمانهای رسمی پزشکی مانند سازمان بهداشت جهانی و سازمان پزشکی ایالاتمتحده تأیید نشده است.
بر اساس نظر سازمان غذا و دارو، سالانه پنج مورد مرگ به ازای یکمیلیون مصرفکننده میفپریستون رخ میدهد. طبق مقایسهای که در ژورنال سازمان پزشکی ایالاتمتحده آمریکا انجام شده است، برای مصرف داروی رایجی چون پنیسیلین، بیست مورد مرگ در ازای یک میلیون مصرفکننده و درنتیجه آلرژی به این دارو گزارش شده است.
ناتاشا پرسک