در یکی دو هفته گذشته، در اروپا و در کشورهای فرانسه و اتریش، یک سری جنایات هولناک رخ داد که سرچشمه آن، تعصبات افراطی مذهبی بود
قاتلان، با انگیزه و تصور اینکه با آن جنایات، به بهشت میروند، بطور وحشیانه ای، انسان های بیگناه را به قتل رساندند. به باور من، امکان نداشت که آنها در حالت عادی، دست به چنین عمل وحشیانه ای بزنند؛ مگر اینکه از قبل، توسط امامان مساجد و یا رهبران مذهبی افراطی، تحریک و تشویق شده باشند
پیش از آغاز انقلاب اسلامی، باور بسیاری از مسلمانان ایران بر این مبنا بود که دین اسلام، دین رحمت و بخشش است. اما پس از انقلاب، این حکومت دینی، جلوه دیگری را از خود نشان داد و آن چیزی نبود جز کینه و نفرت و حس انتقام جویی
اگر از هر مسلمان عادی و مومن، درباره این قتل ها و بی عدالتی ها بپرسید، یقیناً به شما خواهد گفت: اینگونه اعمال، جزو دین اسلام نیست. می گویند: قدرت، انسانها را عوض میکند. آیا پیش از انقلاب، کسی گمان می کرد که یک مرد روحانی و مرد خدا، در اثر قدرتمند شدن، ماهیت عرفانی و روحانی خود را از دست بدهد و به خاطر حفظ قدرت، دست به هر نوع جنایت و بی عدالتی بزند؟
- اسپانسر -
می دانیم که عملکرد دولت حاکم بر ایران، بگونه ای بوده است که کشور را به پایین ترین درجه اعتبار خود در جهان رساند. آن زمان که پاسپورت ایرانی، یکی از معتبرترین پاسپورت های جهان بود ولی اکنون به پایین‌ترین درجه ممکن، نزول کرده است. اگر میلیون ها ایرانی متخصص که هم اکنون خدمات خود را در کشورهای خارج، ارائه می دهند، می توانستند در کشور خودشان، در امنیت جانی و مالی، زندگی و کار کنند، هرگز به فکر مهاجرت، نمی افتادند
اکنون دیگر به همه ثابت شده است که دولت ایران، دلش با ملت ایران نیست، وگرنه اجازه نمی داد که ایرانیان نخبه و هوشمند، از کشور مهاجرت کنند. بهترین دلیل آن، حضور ما ایرانیان در سراسر دنیاست. کاش، هرگز دولت جمهوری اسلامی ایران، بر سر کار نمی آمد تا ملت ایران، با همان دین و ایمانی که داشتند، به زندگی عادی خود ادامه می دادند
طبق آماری که اخیراً گرفته شده، بیش از نیمی از جمعیت ایران، دین گریز و خدا ناباور شده اند. دین، همان دین است، اما مسلمان، همان مسلمان نیست. موعظه های مهربانی و نوع دوستی، تبدیل به دستور خشونت و کشتار غیر مسلمان و حتی مسلمانان شده است. بسیاری از مردم، دیگر با دین، کاری ندارند و برای خودشان و ایمان ویژه‌ای ساخته‌اند که مهمترین مرام آن، دوری از خشونت، انسان دوستی و کمک به همنوعان است. همانگونه که قبلا هم نوشته‌ام، مهم نیست که چه کسی، چه دینی دارد. مهم آن است که دیندار مهربان و انسان باشد، که نه تنها آزارش به دیگران نرسد، بلکه در صورت لزوم، به دیگران هم کمک کند. و هر دینی که دارای چنین خصوصیاتی باشد، به یقین آن دین، جزو بهترین دین هاست. پاینده و پویا باشید
