آیا تاکنون برایتان پیش آمده است که در یک موقعیت خاص و حساس، نیاز به کمک و همکاری دیگران داشته باشید ولی در همان لحظات حساس، یار و یاروی پیدا نمی کنید و در عین درماندگی، خودتان دست به کار می شوید و کارها را راست و ریس می کنید؟
در درون ما قدرت های نهفته شگفت انگیزی وجود دارند که اگر بتوانیم به موقع از آن نیروها، استفاده کنیم، می توانیم حتی تا مرز معجزه سازی هم پیش برویم.
سالها پیش، زن سیاهپوستی با کودکش که همراهش بود، در حال رانندگیف در یک لحظه، اتومبیلش از جاده خارج و واژگون می شود و کودک او در زیر اتومبیل گرفتار می شود. وقتی آن زن، متوجه می شود که کسی در آن نزدیکی ها نیست تا به او کمک کند، ناگهان در درون خود احساس قدرت عجیبی می کند که با همان احساس، دست به کار می شود و آن اتومبیل سنگین را در کمال ناباوری، بلند می کند و فرزندش را نجات می دهد.
شبیه همین داستان نیز در مورد مرد 63 ساله ای اتفاق می افتد. او هم در یک لحظه حساس، عقب یک اتومبیل را بلند می کند تا دست نوه اش را از زیر آن، بیرون آورد.
در هر دو مورد بالا، در حالت عادی، امکان نداشت که هم آن زن سیاهپوست و هم آن مرد 63 ساله، بتوانند بیش از 20 یا 30 کیلو را بلند کنند، چه برسد به اتومبیلی که بیش از هزار کیلو وزن دارد.
جالب اینجاست که آن مرد 63 ساله، بعدها دچار افسردگی شد، چون او فهمیده بود که در سن 63 سالگی، چه توانایی ها داشته ولی آن را باور نمی کرده و او عمرش را با حداقل ها گذرانده است.
پس، منتظر ۶۳ سالگى نشويم، توانایی انسان، نامحدود است.
بله، اگر باور کنیم که توانایی بسیاری از کارهایی که به نظر غیرممکن می آیند را داریم، تا به این اندازه، خود را دست کم نمی گرفتیم.
از قدیم گفته اند: خواستن، توانستن است.
فقط کافی است امید داشته باشیم و به نیروهای خدادادی درونمان، باور داشته باشیم.
ولی بسیاری از ما، از روی بی میلی، بی ارادگی و یا تنبلی، فرصت های طلایی زندگی مان را از دست میدهیم و در نتیجه، عمر با ارزش خود را بیهموده تلف می کنیم. و اینچنین خود را قانع می کنیم که سرنوشت ما، همین است و کار دیگری از دست ما بر نمی آید.
توکل داشتن، موضوعی مذهبی و یا دینی نیست، بلکه هر بی دینی هم می تواند به نیروهای خدایی، انرژی های جهانی و هر نامی که رویش بگذارید، اعتقاد و ایمان داشته باشد و با آن ایمان، کارهائی انجام دهد که در حالت عادی، غیر ممکن به نظر می آمدند. ولی از قدیم گفته اند: گر به خود آئی، به خدایی رسی.
بیائیم به نیروی درون خود، ایمان داشته باشیم و با توکل و امید به آن ایمان، حرکت کنیم تا نتیجه معجزه آسای آنرا تجربه کنیم.
آیا باور می کنید که خود دونالد ترامپ هم باور نمی کرد که روزی، رئیس جمهور آمریکا بشود؟ اما اراده کرد و شد.
پس، به نیروها و قدرت درون، باور داشته باشیم و با تمام وجود، برای انجام کارهای نشدنی آماده شویم.
اراده کنیم.