روزنامه همشهری نزدیک به حکومت در گزارشی با عنوان «شهر برای بیخانمانها گرم است» مدعی است که هیچ محدودیتی در پذیرش و ارائه خدمات به این افراد وجود ندارد
روزنامه اعتماد چاپ تهران در گزارشی وضعیت بیخانمانها در شبهای سرد و زمستانی تهران را بررسی کرده است.
بنفشه سامگیس، نویسنده این گزارش از دختری ترنس که «سر کوچه بنبست نشسته و دوا دود میکند» تصویری ارائه میکند که در این جملهها خلاصه میشود: «نه گرمخانه راهش میدهد نه سرپناه شبانه چون هویت جسمش بلاتکلیف است. بارها پشت در گرمخانهها التماس کرده و اشکریزان از تحقیر و توهینهای رکیکی که نثارش شده، دوباره به کوچههای سرد برگشته. حالا هم که سطلهای زباله خیابان سر ناسازگاری گذاشتهاند؛ خالیتر از همیشه.» این دختر ترنس در توضیح شرایطش میگوید: «نمیتونم برم دزدی. خودمو میفروشم.»
فرار از دست ماموران یا خودروی ون «فوریتهای اجتماعی شهرداری» که بیخانمانها را به «ترک اجباری» میبرند، صحنه غمانگیزی است که در این گزارش به دقت توصیف شده است.
«زمانی که دمای هوا به ۳ درجه زیر صفر رسیده و نسخههای کلیشهای مثل راه رفتن و دویدن درجا، حریف سوز سردی که تا مغز استخوان میرسد، نیست.»
در شمال میدان شوش، دو اتوبوس شرکت واحد با موتور روشن به گرمخانه سیار تبدیل شدهاند که کارتنخوابها میتوانند تا ساعت پنجونیم صبح در آنجا استراحت کنند بدون آنکه حق مصرف مواد، سیگار یا دعوا داشته باشند.
در این گرمخانههای سیار به بیخانمانها پتو میدهند و غذا. «غذایی که اغلب، مردم نیکوکار میآورند مثل همان جوانی که بوکسور بود و با پژوی سورمهای آمد و از صندوق عقب ماشینش، ۳۰ ظرف یک بارمصرف برنج و خورش به دست مددکار داد برای کارتن خوابهای داخل اتوبوس و در جواب مددکار که میگفت «ما هیچ حال این بچهها رو نمیفهمیم»، گفت: «من میفهمم. من خودم کارتن خواب بودم. دو سال کارتن خواب بودم توی بهشت زهرا. من میفهمم.»
یکی از مشکلات بیخانمانها، فقدان جای کافی برای گذراندن شبهای سر زمستان است. در این گزارش به پیرمرد کارگری اشاره شده که از روستاهای اطراف تبریز به تهران آمده و هشت ماه است در خیابانهای تهران به دنبال شغل بنایی، نقاشی ساختمان یا کارگری است: «سرمازده و گرسنه، پشت در اتوبوس ایستاده و به مددکار اجتماعی التماس میکند به او هم جا بدهد. پیرمرد میگوید از میدان شوش تا اینجا پیاده آمده چون وقتی به اتوبوسهای شوش رسید، آنها هم پر شده بود. مددکار تلاش میکند کف اتوبوسها جای خالی درست کند که حالا علاوه بر پیرمرد کارگر، پنج کارتنخواب هم پشت درهای اتوبوسها ایستادهاند.»
پایان گزارش، روایت مرد جانبازی است که گاهگاهی غذا و میوه و چند تکه لباس برای کارتنخوابها میآورد. او میگوید: «به مردم بگو این شبای سرد که با ماشینشون میرن بیرون، چند تا بسته نون و خرما با یک فلاسک آب جوش و چای همراه ببرن. اگه کارتن خوابا رو دیدن، به هر کدوم یه لیوان چای داغ و یه لقمه نون و خرما بدن.»
این گزارش در حالی از وضعیت دشوار بیخانمانها در سرمای زمستان حکایت دارد که روزنامه همشهری نزدیک به حکومت در گزارشی با عنوان «شهر برای بیخانمانها گرم است» مدعی است که هیچ محدودیتی در پذیرش و ارائه خدمات به این افراد وجود ندارد. همشهری میگوید که شبها از ساعت ۲۲ تا ۶ صبح، ۱۴ اتوبوس حامی شهر در میدانهای مهمی چون تجریش، راهآهن، شوش، مولوی و… برای اسکان بیخانمانها، مستقر میشوند.ظرفیت هر دستگاه اتوبوس حامی شهر حدود ۳۰ تا ۳۵ نفر است.
همشهری ادعا میکند، «در هریک از اتوبوسهای حامی شهر، یک مددکار و یک پشتیبان حضور دارند تا درصورت تمایل بیخانمانها را برای انتقال به گرمخانهها راهنمایی کنند».