حوادث غم انگیز و مرگباری که در چند روز گذشته، سراسر ایران را فراگرفته، مرا هم مانند بسیاری از شما خوانندگان گرامی، افسرده و نگران کرده است. اکثر مردم معتقدند که رژیم جمهوری اسلامی، برای حفظ قدرت خود برخلاف رژیم شاه، دست به هر خشونت و جنایتی می زند. آشکار است که این حفظ قدرت،نه تنها به نفع مردم ایران بلکه حتی برای اسلام هم نیست. زیرا، آنها مردم ایران را از عزت به ذلت کشیده اند و اکثر مردم هم با آمدن این رژیم، دین گریز شده اند. هرگز در ایران، دین اسلام تا به این اندازه ضعیف نشده بود. اکثریت مردم ایران، چه در داخل و چه خارج از کشور، معتقدند که انگار مأموریت این رژیم، نابودی منابع طبیعی و سرمایه های ایرانی است همراه با خوار و ذلیل کردن ایرانیان در سراسر جهان. سوال اینجاست که با این اوصاف، براستی چه کسانی خواهان استمرار این رژیم هستند که نه تنها ایران و منطقه خاورمیانه را به آشوب کشیده اند بلکه برای دنیا هم با حمایت گروه های تروریست مذهبی، خط و نشان می کشند و حتی یک دوست واقعی هم در جهان ندارند؟
این عشق به قدرت و حکومت به چه قیمتی می تواند دوام بیاورد؟! تنها جنون قدرت است که یک نفر حاضر می شود برای حفظ آن، هزاران نفر به خاک و خون بکشد، میلیاردها دلار خسارات به اموال ملت وارد و هزاران نفر به جرم اعتراض، زندانی شوند.
انگار رژیم جمهوری اسلامی ایران، با زبان خشونت، به معترضان خود می گوید: ملت ایران، بگذارید بنام دین اسلام، ما شما را چپاول کنیم، اموال و سرمایه های ملی را با بذل و بخشش به گروه های تروریستی که درست کرده ایم بدهیم، بگذارید نزدیکان ما به مقام های بالا برسند و عده ای از آنها که زرنگ هستند، بتوانند میلیاردها دلار از صندوق شما بدزدند و هر کسی از شما هم بخواهد اعتراضی بکند، بگذارید بنام دین، او را به زندان و شکنجه محکوم کنیم و یا حتی اعدامش کنیم. بگذارید تا ما، کاری کنیم که افراد ناراضی، از کشور ایران به سراسر جهان مهاجرت کنند، حتی اگر تحصیلکرده و متخصص باشند. حالا که ما مورد تحریم جهانی قرار گرفته ایم، بگذارید که کمبودهای بودجه خودمان را از جیب شما ملت تأمین کنیم. شما که ملت نجیبی هستید که به بدبجتی ها و سختی ها عادت دارید، باید بپذیرید که قیمت بنزین از هزار تومن، به سه هزار تومن برسد، مگر چه می شود؟! فقط کمی بدبخت تر می شوید، ولی ما مطمئن هستیم که شما ملت نجیب باز هم مثل چهل سال گذشته، دوام خواهید آورد.
اما گویا این بار، کاسه صبر ملت ایران به سر آمده و براستی می خواهند که یکبار برای همیشه، از شر حکومتی که به نام خدا، بندگان خدا را به خاک و خون کشیده است، خلاص شوند.
بسیاری معتقدند که این بار، بر خلاف اعتراضات و تظاهرات پیشین، ملت ایران، عزم خود را جزم کرده تا به آزادی مطلق برسد و اختیار و سرنوشت خودشان را برای اولین بار در طول تاریخ، بدست بگیرد.
رژیم ایران نیز کاملاً و بخوبی خطر این شورش و انقلاب مردمی را، احساس کرده است، وگرنه هرگز حاضر نمی شد که شبکه اینترنت کشور را قطع کند در حالیکه هر روز باید میلیون ها دلار خسارت آنرا بپردازد.
در رابطه با جنبش مردم ایران، ایرانیان در سراسر جهان نیز از جمله تورنتو، در راستای همدردی و همگامی با ملت ایران،به تظاهرات گسترده ای دست زده اند. از جمله، آخر همین هفته در میدان مل لستمن تظاهراتی برگزار خواهد شد که اطلاعیه آن در همین شماره مجله شهرما چاپ شده است.
امیدواریم که مأموران انتظامی رژیم که ملت مظلوم ایران را سرکوب می کنند، وجدان خود را قاضی کنند و با خود بیندیشند که آیا از قاصبان قدرت و حکومت ایران که همه گونه به زیان کشور عمل می کنند، حمایت کنند و یا به ملت ایران که خانواده آنها هم جزو آنهاست، رو بیاورند!
به امید آزادی و آبادی ایران عزیز