یک مطالعه نشان داده است که بیش از ۱۲ جزیره مرجانی که مرز دریایی استرالیا را تعیین میکنند در خطر ناپدید شدن قرار دارند.
فشارهای متعدد از جمله بالا آمدن سطح دریاها موجودیت این جزیرهها را تهدید میکند.
براساس این مطالعه ناپدید شدن این جزایر میتواند عواقبی برای مرزهای دریایی این کشور داشته باشد.
این جزایر علت بسط قلمرو حقوقی استرالیاست، به طوری که بیش از یک میلیون کیلومتر مربع سرزمینهای آن به دلیل وجود همین جزایر تعریف میشود.
این مطالعه ۵۶ جزیره را براساس عواملی مثل آسیبپذیری در برابر موجهای گرما و سیل ارزیابی کرد.
این گزارش که در نشریه «علوم محیط زیست کامل» (Science of the Total Environment) منتشر شده سه جزیره در غرب استرالیا را در معرض «ریسک بالا» در برابر تهدید تغییر اقلیم ارزیابی میکند.
یازده جزیره دیگر در «دریای کورال» در آبهای سواحل کوئینزلند هم در معرض خطر بالا طبقهبندی شدهاند.
هیچ یک از ۵۶ جزیره تحت ارزیابی کاملا از خطرات مصون نبودند.
ارزیابی خطر بر شرایط جاری این جزایر استوار است اما گزارش گفت که تهدید امواج گرما و بالا آمدن سطح دریاها به دلیل روند جاری گرمایش بدتر خواهد شد.
این مطالعه گفت که این خطرات دارای پیامدهایی برای جوامع ساکن یا متکی بر این جزایر است. ناپدید شدن این جزایر همچنین با پیامدهای ژئوپولیتیکی همراه است.
دکتر توماس فلوز از دانشگاه سیدنی به بیبیسی گفت که این جزایر «نواحی بزرگی را که استرالیا بر آنها کنترل دارد – حق ماهیگیری، حمل و نقل، اکتشاف معدنی – تعریف میکنند.»
او که از نویسندگان این مطالعه است گفت که مدیریت ساحلی استرالیا به ابقای این جزایر بستگی دارد.
او گفت که برداشتن گامهایی برای کاهش استفاده از سوختهای فسیلی میتواند از سرعت روند انحطاط این جزایر بکاهد.
جزایر مرجانی تودههای پست خشکی هستند که از رسوبات ناشی از بقایای مرجانی تشکیل میشوند.
آبسنگهای مرجانی در آبهای استرالیا در معرض خطر هستند.
بیش از نیمی از مرجانهای دیواره بزرگ آبسنگی استرالیا به دلیل تغییر اقلیم از میان رفته است. مهمترین عامل رنگباختگی است که زمانی روی میدهد که مرجانها زیر فشار گرما جلبکهایی که در آنها لانه کردهاند و به آنها رنگ میدهند را دفع میکنند.
تقریبا ۲۵ درصد گونههای دریایی جهان در یک مقطع از زندگی به آبسنگهای مرجانی تکیه دارند.