مجموع جانباختگان اعتراضات؛ منبع آمار: هرانااشتراک
گذر از چهلمین روز اعتراضات سراسری در ایران در پیوند با چهلمین روز مرگ مهسا امینی، به نقطه عطفی در اعتراضات مردم ایران تبدیل شد.
روز چهارشنبه معترضان از استانهای غربی تا شرقی و از مرکز و شمال کشور تا جنوب، بر ادامه همبستگی و مبارزه تا نیل به پیروزی نهایی تاکید کردند.
در مقابل حکومت هم دست از سرکوب برنداشته بلکه بر قدرت آن افزوده است. به گزارش خبرگزاری هرانا از ۲۶ شهریور تا ۴ آبان ۱۳۸۳۴ نفر از معترضان توسط نهادهای امنیتی دستگیر و زندانی شدهاند. در این مدت ۲۵۲ معترض هم جان باختهاند که ۳۶ تن از آنها کودک بودهاند.
مردم در ۱۲۲ شهر به خیابانها آمدهاند و در مجموع ۶۴۱ تجمع شهری و دانشگاهی در مناطق مختلف کشور برگزار شده است. شمار دانشگاههای همراه با اعتراضات مردمی در کل کشور به ۱۰۹ دانشگاه رسیده و ۲۲۲ دانشجو هم در همین اعتراضات دستگیر شدهاند.
خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران همچنین اعلام کرد که بهاره هدایت، «زندانی سیاسی» با پایان مراحل بازجویی به بند زنان زندان اوین منتقل شد. همزمان ندا ناجی، فعال کارگری با تودیع قرار وثیقه از بند ۲۰۹ زندان اوین آزاد شد.
این خبرگزاری، همچنین با انتشار تصاویری از ماموران و نیروهای امنیتی که با سلاح گرم به مردم حمله میکنند از مردم خواسته تا ضمن شناسایی این افراد، بانک اطلاعاتی ناقضان حقوق بشر را تکمیل کرده و به نهادهای حقوق بشری برای اجرای عدالت درباره این افراد کمک کنند.
در فضای مجازی هم نبرد بین مردم مخالف حکومت و طرفداران و نیروهای تحت امر حاکمیت ادامه دارد، مردم و کاربران با انتشار تصاویر و متنهای خود بر تداوم اعتراضات تاکید می کنند و ترولهای حاکمیتی نیز در تلاشند تا این اعتراضات را از جنبههای مختلف زیر سوال برده و آن را به بیگانگان نسبت دهند.
گفتنی است گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه در پنجمین گزارش خود از وضعیت حقوق بشر در ایران، که به مجمع عمومی سازمان ملل متحد ارائه کرد، شرایط خشونت در جمهوری اسلامی ایران را «بیسابقه» خواند.
جاوید رحمان، ضمن پرداختن به وقایع پس از مرگ مهسا امینی گفت:« درگذشت این دختر ۲۲ ساله کرد در بیمارستان پس از بازداشت به دست پلیس اخلاق، با خشم مردم و «امواج عظیم اعتراضات را در سراسر کشور، و اقشار اجتماعی رو به روشد که خواستار تغییر سیاسی بودند. زنان و نوجوانان با شعار «زن، زندگی، آزادی» رهبری این اعتراضات را بر عهده دارند.»
به گفته جاوید رحمان، سد ترس شکسته شده و جنبشی پا گرفته است و مقامات جمهوری اسلامی همان طور که پیشبینی میشد، با سرکوب وحشیانه تظاهرات آرام و قطع اینترنت و سرکوب آزادی بیان و تشکلهای مردم ایران به اعتراضات پاسخ دادند.
آقای رحمان گفت که روز ۲۲ سپتامبر (۳۱ شهریور) همراه با گزارشگران ویژه و کارشناسان مستقل، ضمن محکوم کردن این سرکوب، از مقامات ایرانی خواسته است تا «فوراً جلوی استفاده از نیروهای قهریه علیه اجتماعات مسالمتآمیز را بگیرند، و برای جلوگیری از خشونت بیشتر، تحقیقاتی مستقل، بیطرفانه و سریع انجام دهند.
او افزود:« چنین تحقیقاتی باید در مورد مرگ خانم امینی هم انجام شود، یافتههای تحقیقات علنی شود و همه عاملان آن پاسخگو باشند.»
به گفته گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران، تماسهای مشابهی از سوی تمام نهادهای سازمان ملل متحد و در سراسر جهان انجام شده؛ اما این درخواستها نه تنها نادیده گرفته شد، بلکه بالاترین مقامات دولتی به نیروهای امنیتی دستور سرکوب بیشتر معترضان را دادند.
جاوید رحمان افزود: «با گذشت بیش از پنج هفته از آغاز تظاهرات، واکنش خشونت آمیز و بیوقفه نیروهای امنیتی، منجر به کشته شدن دستکم ۲۱۵ نفر از جمله دهها کودک و بازداشت ۶۳۸ معترض در کردستان شده است.»
وی با اشاره به حمله نیروهای امنیتی به مدارس گفت: «وزیر آموزش و پرورش روز ۱۱ اکتبر تأیید کرد که تعداد نامعلومی از دانش آموزان پس از دستگیری به اتهام شرکت در تظاهرات ضددولتی به «مراکز روانشناسی» فرستاده شدهاند. کمیته حقوق کودک گزارش کرده که بسیاری از خانوادهها تحت فشار قرار گرفتهاند تا با اعترافات دروغین و اعلام این که فرزندشان خودکشی کرده، نیروهای امنیتی را تبرئه کنند.»
گزارش روز چهارشنبه جاوید رحمان از دستگیر و زندانی شدن هزاران مرد، زن و کودک، از جمله دهها مدافع حقوق بشر، ۱۷۰ دانشجو، ۱۶ وکیل، ۵۹۰ فعال جامعه مدنی و دستکم ۳۸ روزنامهنگار در هفتههای گذشته خبر داده است.