با فرا رسیدن تابستان در نیمکره شمالی، کارشناسان شواهدی از تاثیرات اندک افزایش گرما و رطوبت هوا بر شیوع ویروس کرونا را مشاهده کردهاند.
متخصصان میگویند این وضع همهگیری ویروس کرونا را متوقف نمیکند، اما ممکن است به کند شدن روند افزایش موارد ابتلا کمک کند. تاثیر هوا ممکن است در توضیح این نکته موثر باشد که چرا بخشهایی از مناطق گرمسیری جهان به اندازه مناطق دارای آب و هوای معتدلتر، آسیب ندیدهاند.
بعضی پژوهشگران ادعا کردهاند که «کووید۱۹» مانند آنفلونزا ماهیت موسمی دارد و با تغییر فصل پدیدار و ناپدید میشود. اما دیگران تغییرات آب و هوایی را بدون تاثیر یا کماثر میدانند.
ویروسهای آنفلونزا در زمستان به دلیل خشکی هوا راحتتر منتقل می شوند. ویروس در هوای مرطوب جابجایی چندانی ندارد.
برخی دانشمندان که روند شیوع ویروس کرونا را پیشبینی کردهاند، اکنون عامل حرارت را به الگوهای خود اضافه میکنند.
کریستوفر موری، مدیر انستیتو ارزیابی و شاخص های سلامت در دانشگاه واشنگتن، میگوید: «ما تقریبا برای هر درجه افزایش حرارت ۲ درصد کاهش انتقال را در نظر میگیریم.» وی میگوید که اگرچه این مقدار اثر چندان بزرگی ندارد، اما در دماهای بالاتر میتواند تفاوت ایجاد کند.
در تازهترین پژوهش، این نسبت حدود ۳ درصد در نظر گرفته شده است. رطوبت نسبی و فشار اتمسفری هم در این روند موثر است.
هژیر رحمانداد، استادیار دانشگاه «ام آی تی»، و همکارانش در این پژوهش تازه با استفاده از داده های انتقال ویروس و آب و هوا از بیش از ۳۷۰۰ نقطه در سراسر جهان، ارزیابی کرده اند که گرما و رطوبت «ممکن است تا حدودی توضیح دهنده ابعاد کوچکتر شیوع ویروس در جنوب شرقی آسیا و آفریقا تا به امروز باشد.»
گرمای هوا میتواند خطر انتقال را در گرمترین ماه سال در شهر بوستون در ایالت ماساچوستز حدود ۲۵ درصد کاهش دهد، اما در شهر لاگوس در نیجریه کاهش شیوع در نتیجه افزایش گرما و رطوبت بیش از ۴۰ درصد است.
همان طور که سنگاپور نشان داده است ویروس حتی در آن شرایط هم انتقال پیدا میکند و از این رو اخیرا شاهد افزایش روزانه ۷۰۰ تا ۸۰۰ مورد ابتلا در آنجا بودهایم.
متخصصان معتقدند تراکم جمعیت، تدابیر فاصلهگذاری اجتماعی، و ابزارهای بهداشت عمومی مانند آزمایش تشخیص و ردیابی تماسهای افراد ناقل بیش از گرمای هوا موثر است.