قابل توجه و احترام است که بدانیم چگونه روز پدر در همه دنیا مانند دیگر روزهای مهم و بیادماندنی برگزار میگردد. شروع آن از 4000 سال قبل و از زمانی است که مرد جوانی پیامی را برای پدرش و به منظور گرامیداشت وی روی چوب تراشید، کسی نمیداند برسر این مرد جوان چه آمد ولی سنت داشتن یک روز خاص به احترام پدران ادامه یافت ،تاکنون که سومین یکشنبه ماه جون در بیشترنقاط جهان به این مناسبت گرامی داشته می شود و برای گرامیداشت آن هر کس بنا به درک و توانایی اش سعی در قدردانی از موجودی می کند که خودش در حال و هوای دیگریست.
آیا برای او گرفتن هدیه اهمیتی دارد؟ بزرگترین هدیه برای او “دریادماندن” است و به یادگار گذاشتن حس امنیت، صبر، گذشت، تلاش و سخاوت که حتی در بی حوصلگی ها و بد اخلاقی هایش نیز میتوان به وضوح و با چشم دل دید. تا کی می تواند برای تأمین خانواده و بدون خستگی بدود و درصدد حل مسائل ریز و درشت خانواده باشد و بعد سلامتی اش را یعنی با ارزش ترین دارایی اش را به خطر بیاندازد و در آمارها بیاید.
بهمین دلیل “کنگره برنامه های آموزشی برای سلامتی” ماه جون را “ماه مردان و سلامتی آنها” اعلام نموده ضمن اینکه 15-21جون نیز
“ هفته ملی سلامتی مردان نام گذاری شده و همه این تلاشها به منظور اعلام و آگاه نمودن آقایان برای حفظ سلامتی خود در مقابل بیماریهای حاد و شایع موجود می باشد که آمار آنها هر ساله بالاتر می رود و بیشترین آنها مربوط به سکته های قلبی و مغزی و سرطان های مردانه است.
به وضوح و به آسانی میتوان نگران شد که اگر او نباشد چه خواهد شد؟
- مورتگیج خانه و پرداخت آن… ؟
- آیا بانک صاحب خانه خواهد شد… ؟
- بچه ها و آینده شان… ؟
- بدهی های خانواده… ؟
- همسر و همراه وی چه خواهد کرد… ؟
- بیزنس وی چه عاقبتی پیدا خواهد کرد… ؟
و….. حس امنیت وشاد ی او و خانواده چه…. ؟
برای این دل ناگرانیها چه پیش بینی کرده است؟
بهتر نیست که به جای هدیه دادن و یا هدیه گرفتن به فکر هدیه ای برای او و برای همه خانواده باشیم. هدیه ای نه برای به یاد او بودن بلکه برای حفظ و ماندنش.
- نه هدیه ای پیچیده در یک جعبه و پوشیده از روبانهای رنگارنگ
- هدیه ای ناشی از یک آینده نگری و پوشیده از عشق بیدریغ او به خانواده و عشق و نیاز خانواده به او.
- هدیه ای برای روزهای سخت بیماری و از کار افتادگی
- هدیه ای برای تأمین نیاز وی و خانواده با هر بودجه و به هر مقدار
– یا هدیه ای ناشی از یک آینده گری و پوشیده از عشق بیدریغ او به خانواده؟
چه هدیه ای است که میتواند فراتر از همه اینها و گویاتر از هر سخنی باشد که میتواند بر لبها جاری شود.
پس راه حل بدون وابستگی همراه با حفظ غرور و احترام کدامست ؟
فقط با:
– داشتن بیمه ای مناسب برای روزهای پیش بینی نشده ی زندگی پدر
– داشتن بیمه ای برای هزینه بیماریهای سخت پدر با آمارهای بالا
– داشتن بیمه ای برای جایگزین کردن درآمد پدر در صورت بیماری و یا از کار افتادگی
– داشتن بیمه ای برای مراقبت از پدر ، در صورتی که بیماری طولانی شود و قادر به کار کردن نباشد
– داشتن بیمه ای برای تحمل هزینه های ناشی از هر نوع ضرر
– داشتن بیمه برای کسی که به تنهایی از خانواده مراقبت نموده.
“چه کسی از پدر مراقبت خواهد کرد وقتیکه پدر دیگر قادر به مراقبت کردن از خود نیست.”
راه حل مناسب:
هم برای پدر های جوان تر و هم آنهایی که به سن بازنشستگی نزدیک می شوند. داشتن بیمه ای در زمان ابتلا به بیماریهای سخت
Critical Illness Insurance , ضروریست.
بیمه مراقبتهای طولانی (Long Term Care) نیز که برای داشتن آن حتی لازم نیست شاغل باشید و در صورتیکه به علت حادثه، بیماری و عدم توانایی در انجام امور روزانه مثل غذا خوردن، لباس پوشیدن، راه رفتن یا حرکت کردن، حمام کردن، دستشویی رفتن و کنترل آن، نیاز به کمک دیگران داشته باشید می توانید بین 1000-8500 دلار در ماه دریافت نمائید تا بتوانید از عهده هزینه ها برآئید.
پس اگر پدریم چه جوان و چه میانسال این بیمه را برای خود در نظر بگیریم و اگر فرزندی هستیم که به فکر تهیه هدیه ای ارزشمند برای پدرمان هستیم می توانیم بیمه را به عنوان بهترین هدیه ای که در تمام طول عمر وی حامی و مراقب او خواهد بود برایش در نظر بگیریم. تا خیال او را هم راحت کنیم که هیچگاه باری بر دوش خانواده و فرزندانش نخواهد بود.
تنها سئوالی که باقی می ماند اینستکه با چه بودجه ای، به چه میزان و چه نوع را باید انتخاب کند؟
بیشتر اوقات کسانیکه فکر می کنند از پس آن بر نمی آیند کسانی هستند که یا با خودشان به نتیجه نرسیده اند یا بدنبال نوعی بیمه که از پس بودجه آن برآیند نبوده اند.
با صمیمانه ترین تبریکات به پدران (آقایان) عزیز
و خانواده هایشان و امید سلامتی آنها
مهندس فرحنازجاهد
کارشناس ارشد بیمه ، مشاور در سرمایه گذاری های تضمینی