آینده ایران

مقاله این هفته را به دو مطلب که در شبکه های اجتماعی توجه مرا جلب کرد، اختصاص دادم. سخنی که می تواند حرف دل بسیاری از هموطنان گرامی ما در داخل و خارج از کشور باشد:

ایران جدید و پایان رنسانس ایرانی‌

حکومت جمهوری اسلامی، پس از چهل و اندی سال، توانست ابزاری شود تا سلطه هزار ساله آیین و دین در ایران، برای همیشه محو شود.

ایران جدید، اولین اقدامش، تغییر قوانین و حذف کامل قوانین شریعت و برقراری کامل حقوق برابرِ زنان و مردان ایرانی‌ است و معضلات اجتماعی را با مهر و ریشه‌ای حل خواهد کرد.

ایران جدید، دیگر موجوداتی مانند: آخوند و ملاّ و آیت الله و مرجع، … نخواهد داشت.

در ایران جدید، تقویم عربی‌ تبدیل به گاهنامه پارسی‌ خواهد شد و ماه‌هایی‌ همچون محرم و صفر و رمضان،… در ایران به دست فراموشی سپرده خواهند شد.

در ایران جدید، دیگر میلاد و رحلت پیشوایان بیگانه،‌ وجود نخواهد داشت. عزاداری و نوحه خوانی‌ و اینگونه مراسم و رنگ سیاه، جای خود را به شادی و آیین کهن ایرانی‌ خواهد سپرد.

در ایران جدید، راستگویی و صداقت، سر لوحه کار همگان است و بازار رشوه و فساد اداری، برای همیشه محو خواهد شد.

در ایران جدید، اعتماد و مهر میان انسان‌ها خواهد بود و دروغ و تزویر و ریا به فراموشی سپرده خواهد شد.

در ایران جدید، دوباره فرهنگ جوانمردی و پهلوانی زنده خواهد شد.

در ایران جدید، اسطوره‌ها از کتاب هایی چون شاهنامه فردوسی‌ و هفت پیکر نظامی و …. خواهند بود.

در ایران جدید، واژه‌های پارسی‌ احیا و پر رنگ تر خواهند شد. اما ما به فرزندانمان مانند همیشه واژه‌های عربی‌، فرانسوی، انگلیسی، … را خواهیم آموخت تا ارتباط نسل‌های آینده با گنجینه‌های ادبیات فارسی، مانند: اشعار حافظ، سعدی، خیام، جامی، نظامی، مولانا،… قطع نشود.

در ایران جدید، شهامت و خرَد، جای ترس و ناامیدی را خواهد گرفت و مردم به هر بهانه‌ای در کوچه‌ها و خیابان‌ها، مشغول به رقص و پایکوبی خواهند شد.

در ایران جدید، آوای موسیقی، همراه با رقص و شادی و پایکوبی، همیشه و همه جا، همراه مردم خواهد بود.

ایران جدید، با حفظ فرهنگ و تمدن کهن ایرانی‌، ایرانی مدرن و متمدن خواهد بود. میلیون‌ها ایرانی‌ فرهیخته و دانشمند، برای بازسازی ایرانی‌ مدرن و آباد و آزاد، دست بکار خواهند شد و حکومت‌ ایران جدید، همگام و تحت نظارت مردم ایران، هدایتِ ایرانی‌ مدرن و شاد و پر امید و متمدن را در کنار تمامی کشورهای جهان عهده‌دار خواهد بود.

در ایران جدید، تربیت فرزندان بر پایه مهر و عشق و فرزانگی خواهد بود و تنبیه‌ فیزیکی‌ و روحی، در هر عرصه‌ای، برای همیشه محو خواهند شد.

در ایران جدید، محیط زیست و همه حیوانات در جایگاهی عالی‌ خواهند بود و با کمک ایرانیان و جهانیان، تمامی‌ رودخانه‌ها و دریاچه‌های خشک، دوباره پر آب خواهند شد.

در ایران جدید، دیگر جایی‌ برای زمین خواران و بساز و بفروش‌هایی‌ که با شهرداری‌ها تبانی می کنند، وجود نخواهد داشت و خانه‌ها و بنا‌هایی‌ که نادرست کنار سواحل و کوه‌ها و مناطق حفاظت شده ی محیط زیست ساخته شده ا‌ند، به مناطق مناسب انتقال داده خواهند شد.

در ایران جدید، مردم با علاقه و شور، مسئولیت‌های مدنی و اجتماعی خویش را به خوبی انجام میدهند تا دستاورد‌های تاریخی‌ ایران، به بهترین نحو حفظ شود.

در ایران جدید، دیگر مردم، فریب حرافان و روشنفکران قلابی را نخواهند خورد و انسان‌ها را با کردار‌شان خواهند سنجید.

در ایران جدید، فردپرستی،‌ جای خود را به آرمان پرستی‌ و بهترین را برای مردم خواستن، تبدیل خواهد شد.

جمهوری اسلامی، وسیله‌ای شد تا فرهنگ و دین بیگانه، در ایران بطور کامل و برای همیشه محو شود.

آیا گزینه های بهتری برای اداره کشور هست؟

***

نگران جانشین برای حاکمان بی کفایت که ایران را به نابودی کشیده اند نباشید.

آیا علی دایی، فارغ التحصیل شریف، آقای گل جهان خوبه وزیر ورزش باشه؟

آیا دکتر فیروز نادری، مدیرکل اکتشافات منظومهٔ شمسی (ناسا)، خوبه رئیس سازمان هوا فضا باشه؟

آیا مسعود قره‌خانی، رئیس پارلمان نروژ خوبه رئیس مجلس بشه؟

آیا علی کریمی، خوبه رئیس فدراسیون فوتبال بشه؟

آیا دکتر شفیعی کدکنی، میتونه رئیس فرهنگستان زبان و ادب پارسی بشه؟

آیا پیِر امیدیار، بنیان‌گذار و رئیس بزرگ‌ترین سایت خرید و فروش آنلاین جهان،eBay  می تواند وزیر بازرگانی باشه؟

آیا دکتر شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل می تواند وزیر دادگستری شود؟

آیا پروفسور مجتبی شمسی پور، انتخاب شده به عنوان برترین دانشمند جهان می تواند وزیر علوم باشد؟

آیا جعفر پناهی، می تواند رئیس سازمان سینمایی باشد؟

آیا هومن مغراضی، میلیاردر ایرانی با تحصیلات آکادمیک دانشگاهی، موفق به کسب مدرک های معتبر در زمینه تحلیل گری بورس جهانی، همچونCIMA  (تحلیل فاندامِنتال) وCFTe  (تحلیل تکنیکال)، می تواند رئیس سازمان بورس باشه؟ 

آیا امید کردستانی، معاون بازاریابی گوگل، می تواند وزیر ارتباطات باشه؟

آیا دکتر انوشه انصاری، مهندس الکترونیک از دانشگاه جورج واشنگتن، موسس و مدیرعامل دو شرکت فناوری مهم و موفق به نام‌های«Telecom Technologies»  و «Prodea Systems» و کارآفرین برتر آمریکا در سال 2000 می تواند وزیر صنعت باشد؟

آیا دکتر کاوه مدنی، دانشمند رئیس موسسه محیط زیست، آب و سلامت سازمان ملل، می تواند وزیر کشاورزی، آب و محیط زیست باشد؟

آیا محمدهاشم پسران، دارای دکترای اقتصاد از دانشگاه کمبریج، صاحب کرسی عالی اقتصاد جان الیوت در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و عضو پژوهشی پیوسته کالج ترینیتی کمبریج، می تواند رئیس بانک مرکزی باشد؟

بقیه را شما بگویید:

وزیر امور خارجه؟

وزیر کشور؟

وزیر نفت؟

وزیر رفاه؟

وزیر گردشگری؟

وزیر امور جوانان؟

و….

***

به امید آزادی، آبادی و سربلندی ایران