سرمقاله این هفته را اختصاص میدهم به مقاله یکی از هوطنان وطندوست که بسیار گویا و آموزنده است.
این مقاله که به قلم خانم دكتر شاهین نوشته شده، شاهکاری است از حقیقت واقعی وضع مملکت ما. آفرین به این خانم كه بدون ترس، حقیقت واقعی وضع وطن ما را به این خوبی تشریح کرده است.
مقاله از خانم دکتر شاهین – تهران
انقلاب، نتیجهی ناآگاهى بود.
جنگ، نتیجهی انقلاب بود.
عقبماندگی، نتیجهی جنگ بود.
تحریم، نتیجهی عقب ماندگی شد و اختلاس و دزدى نتیجهی تحریم!
فقر و فلاکت اقتصادی و فرهنگی، نتیجهی اختلاسها بود؛
خرافات، نتیجهی فقر و ناآگاهى.
نتیجه خرافات این چرخه ٤٠ ساله، كابوسی است كه با ناآگاهى، شكل گرفت و هنوز هم با ناآگاهى، ادامه دارد…
ایران، کشوری است که توسط مردمش، *چهار میخ* شده است.
*میخ اول: جهل*
*میخ دوم: خرافات*
*میخ سوم: تعصب کور*
*میخ چهارم: امامزاده پرستی*
ما، جماعتی هستیم که تخته ای بر دامان خود و کشورمان گذاشته و آن را به زمین، چهارمیخ کرده ایم. بطوریکه نه خود و نه کشورمان، قادر به حرکت رو به جلو نیستیم..
گسستن از این میخ کوبها فقط با اندیشیدن ممکن است. پس، باید احساسات غیر منطقی را کنار گذاشت و لحظه ای در تفکر عمیق فرو رفت.
آهای آقای نسبتا محترم، با شما هستم! این را بدان:
وقتی که پوشاندن چند تار مو در محیط اجتماع، مهم تر از مقابله با فسادهای درون جامعه بشود، *نجابت* از بین میرود!
وقتی که کنترل ظاهر و صحبت های مهماندار هواپیما مهم تر از نظارت فنی پیش از پرواز بشود،
*امنیت* از بین میرود!
وقتی که دلسوزی مسئولین برای کشورهای عربی، مهم تر از داخل باشد، *بودجه مملکت* از بین میرود!
وقتی که جرم اختلاس و رانت خواری، نادیده گرفته میشود و اقساط عقب افتاده یک کارگر ساده، توهین آمیز قلمداد میشود، *عدالت* از بین میرود!
وقتی که هزینه ساخت مسجد و ضریح طلا در کشورهای عربی، واجب تر از ساخت بیمارستان و مدرسه در مناطق محروم و جنگ زده وطنمان میشود، *ارزش پول* از بین میرود!
وقتی که پول بادآورده و اضافه حاجی، خرج مکه و کربلا رفتن بشود و روز به روز بر شمار گرسنگان و مستضعفان اضافه بشود، *وجدان بیدار* از بین میرود!
وقتی که خرافات و جهالت در جامعه، جزو دستور کار باشد و ملت را بلانسبت، خر حساب کنند، *اعتماد* در بین مردم از بین میرود!
وقتی که بی کفایتی مسئولین، باعث گرانی و قحطی و تحریم و نابودی ایران باشد، *درآمد و پس انداز و آرامش و تحکیم خانواده* از بین میرود!
وقتی مسئولین، بزرگترین دزدان سرگردنه هستند و بیانش تخلف باشد،*ایمان* در بین مردم از بین میرود!
وقتی که آدرس بهشت را به من و تو آموزش میدهند ولی خودشان، خطاکارترین و دروغگو ترین ها باشند، *مذهب و اعتقاد* ازبین میرود!
وقتی که تفکیک جنسیتی، مهم تر از احترام به حقوق انسان ها و ایجاد فرصت های برابر بشود، *آزادی*، از بین میرود!
وقتی که فیلتر کردن، سانسور و پارازیت انداختن، مهم تر از حذف آسیب های اجتماعی بشود،*شادابی*، از بین میرود!
وقتی که فروش و سود بیشتر، مهم تر از هزار جور پالم و زهرمار تو مواد غذایی بشود،*سلامت* از بین میرود!
وقتی که تقلب و کپی کاری، مهم تر از اندیشه و ایده پردازی برای پیشرفت بشود،*خلاقیت*، از بین میرود!
وقتی که ساخت و ساز بیشتر، مهم تر از حفظ محیط زیست و درختکاری میشود،*طبیعت*، از بین میرود!
وقتی که دلواپسی عقیدتی دانشجویان، مهم تر از دلواپسی های علمی شان بشود،*دانش*، از بین میرود!
وقتی که دروغ و ریاکاری در ارتباطات، مهم تر از صداقت و راستی بشود،*اخلاق*، از بین میرود!
ای مسئولان با وجدان! وقتی که درآمد عسلویه به تنهایی، درآمدی معادل *هفت* کشور معادل ایران باشد که *لارژ* زندگی کنند، سایر منابع نفتی و طلا و مس و فولاد و پسته و زعفران و به کجا میروند؟
وقتی که صدای بوق ماشینهای مدل بالا، مهم تر از صدای تیشه فرهاد بشود، *عشق*، از بین میرود!
هموطن، وقتی که این مطالب توسط من و تو خوانده میشود و سکوت می کنیم و جرات نشر آنرا نداریم،
*شهامت* از بین میرود.