بــاورها

در این عصر کامپیوتر و تکنولوژی، میلیاردها انسان از طریق گوشی های هوشمند خود، در جریان رویدادهای روز در جهان هستند. دیگر فریب دادن مردم، با خرافات و موضوعات غیر منطقی و ماورا الطبیعه، برای شیادان، بسیار سخت شده است.

با وجود همه اینها، باز خرافات در بین توده ی مردم، جا خوش کرده است و به نظر نمی رسد که به این زودی ها دست از سر مردم عوام و خرافی، بردارد.

در طول هزاره ها و سده ها، رهبران مذهبی ادیان بزرگ، همواره با گفته های خود، ایمان و باورهای مردم را تغییر می دادند. آن زمان که علم و تکنولوژی حتی به اندازه یک هزارم امروزی هم نبود، مردم عادی به راحتی، فریب رهبران مذهبی را می خوردند و گفته های آنان را باور می کردند، از جمله:

ماهی ای که انسان را در شکم خود زنده نگاه داشت.

عصایی که تبدیل به اژدها می شد.

کسی که مرده ها را زنده میکرد.

الاغی که به آسمان ها رفت.

و هزاران معجزه دیگر از همین قبیل که دین فروشان، به خریداران و مشتریان ساده لوح خود می ‌فروختند.

در قرن ۱۳ میلادی، طاعون شایع شد. کلیسا آن را نشانه گناهان یهودیان دانست. ۱۲ هزار یهودی در باواریا و استراسبورگ، سوزانده شدند و بقیه مردم را هم، طاعون کشت.

پایان قرن ۱۶ برای مدتی، جراحی ممنوع شد. چون، پاپ معتقد بود که در روز رستاخیز، قطعات بدن نمی توانند یکدیگر را پیدا کنند! هزاران نفر با این تصمیم پاپ، مردند که اجزای بدنشان، در روز رستاخیز گم نشود!

در قرن ۱۷ ادعا شد که لمس استخوان های یک قدیس در فلورانس، باعث شفا می شود.

زیست شناسی، تصادفی کشف کرد که استخوان های آن قدیس، استخوان یک بز بوده است، اما استخوان ها، همچنان شفا می دادند!

آری، انسان ها، نادان به دنیا می آیند ولی نه احمق.

بلکه آنها، توسط آموزش اشتباه، احمق می شوند!

برتراند راسل می گوید:

بزرگ ترین دشمن سعادت و آزادی انسان ها، دفاع کورکورانه از عقاید و باورهای غلط است.

قرن ها پیش در اروپا، مردم عادی، آنقدر در اثر تبلیغ کشیشان خرافات زده شده بودند که کشیشان با جرأت، قطعات بهشت را به صورت سند، به آنها می فروختند. عده ای معتقدند که ژن خداجویانه در نهاد بسیاری از مردم وجود دارد. به ویژه آنهایی که از نظر علم و دانش نمی ‌توانند برای سوالات خود، جوابی داشته باشند. به همین جهت، این گروه از آدم ها، راه آسان تری را در پیش می گیرند و آن چیزی نیست به جز پیروی از کسانی که ادعا دارند از طرف خدا آمده‌ و سخنان او را بازگو می کنند.

هر چند وقت یکبار، کسی ادعای پیغمبری و یا امام زمانی میکند و عده ای از انسان های ساده لوح را که با علم و دانش و با تاریخ ادیان آشنایی ندارند، به دور خود گرد می آورد و بساط کاسبی خود را به راه می اندازد.

این نوع کالاها، تا وقتی که خریدار دارد، بازار کار و کاسبی دین فروشان نیز همچنان باقی خواهد ماند. به عبارت دیگر، تا ابله در جهان است، مفلس در نمی ماند. هر روز در شبکه های اجتماعی هم، کلیپ‌هایی را می بینیم که آخوندهای همین دوره، در مساجد و منابر نقل می کنند که مثلا دو شیر از درون تصویری که بر دیوار بود، به طور زنده بیرون می جهند و کسی را که دشمن بوده، از هم می درند و او را می خورند.

و نمونه های بسیار دیگر که در این نوشتار نمی گنجند.

هموطن، رها شدن از باورهای غلط، جسارت و شجاعت می خواهد. بسیاری از کسانی که ده ها سال برای یک ایدئولوژی مذهبی و یا سیاسی، مبارزه کرده‌اند، هنگامی که متوجه می شوند که ایدئولوژی آنها نادرست و شکست خورده است، باز آن شجاعت را ندارند که خود را رها کنند. چون در غیر این صورت، به باور آنها عمرشان بیهوده هدر رفته است.

ولی آنها نمی دانند در عین حال که اشتباه می کرده اند، دست کم باهدف زندگی کرده‌اند هرچند که آن هدف، غلط بوده باشد.

یکی دیگر از مواردی که آنها همچنان به راه غلط خود ادامه می دهند، این است که نمی دانند که چگونه از پس زخم زبان و نیشخندهای همرزمشان برآیند. همچنین برای آنها مشکل است که به دوستانشان بگویند که رفقا این راهی را که ما رفته ایم، اشتباه بوده و دیگر من حاضر نیستم که به راه اشتباه خود ادامه بدهم.

بله، رها شدن از چنگال خرافات و ایدئولوژی های غلط، جسارت و شجاعت می خواهد که متاسفانه هر کسی آن را ندارد و بعضی ها ترجیح می دهند که تا آخر عمرشان، همچنان راه غلط را بپیماید.

به طور کلی، من معتقدم هر کس، هر دینی را که به او آرامش میدهد، همچنان به آن دین پایبند باشد. به شرط آنکه آزارش به دیگران نرسد. زیرا دموکراسی معتقد است هر کس در داشتن هر نوع عقیده‌ای آزاد است.

موریس مترلینگ فیلسوف معروف می گوید:

«به من بگویید که تا چه اندازه معلومات دارید، تا به شما بگویم که خدایتان به چه بزرگی است.»

یک بت پرست، معلوماتش تا حد آن بتی است که می پرستد و یک دانشمند کیهان شناس، خدایش تا بی نهایت بزرگ است.

دین و مذهب، امری خصوصی است و به هیچکس مربوط نیست که ما چه نوع دینی داریم. به شرط آنکه از مرزهای انسانیت خارج نشویم.

پاینده و پویا باشید