خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضاییه، به نقل از رئیس کل دادگستری استان مازندران این خبر را تأیید کرده و گزارش داده که آقای مرتضوی “در یکی از شهرهای شمالی شناسایی و بازداشت شده است.”

محمدعلی تقوی‌فرد به میزان گفت: “محکوم خانه‌ای به اتفاق یکی از بستگان درمنطقه سرخرود مازندران اجاره کرده بود که با نیابت از مرجع اجرای احکام تهران وی دستگیر و تحت الحفظ [همراه مأموران] ساعاتی پیش به مرجع قضایی در تهران اعزام شد.”

دادسرای عمومی و انقلاب اسلامی تهران اعلام کرده که او عصر روز یکشنبه دوم اردیبهشت به زندان اوین تحویل داده شده است.

در چند روز گذشته فشارهای عمومی از جانب شهروندان برای اجرای حکم دو سال زندان آقای مرتضوی افزایش یافته بود.

- اسپانسر -

رسانه‌ها گزارش‌هایی از ناپدید شدن آقای مرتضوی منتشر کرده بودند. غلامحسین محسنی اژه‌ای، سخنگوی قوه قضایی ایران به خبرنگاران گفته بود: “حکم جلبش صادر شده ولی هنوز متأسفانه گیرش نیاورده‌اند، حالا نمی‌دانم چطور است!”

این موضوع باعث شد تا هشتگ‌هایی مانند #مرتضوی و #سعید_مرتضوی #کهریزک و #سعید_مرتضوی_کجاست؟ در شبکه‌های اجتماعی داغ شود.

نام سعید مرتضوی در چند پرونده جنجالی مطرح بود: کهریزک، مرگ زهرا کاظمی در زندان، تأمین اجتماعی، پالیزدار و ماجرای برادران لاریجانی.

در نهایت او به جرم معاونت در قتل محسن روح‌الامینی که در کهریزک کشته شد، به دو سال حبس قطعی محکوم شد.

پیشینه پرونده کهریزک

Iranian Television of Canada

آقای مرتضوی در جریان اعتراضات انتخاباتی سال ۱۳۸۸ به عنوان دادستان تهران دستور انتقال گروهی از معترضان بازداشت شده را به بازداشتگاه کهریزک صادر کرده بود و متهم شده بود که در مقابل بدرفتاری با آنها با سهل‌انگاری واکنش نشان داده است.

چند نفر از بازداشت‌شدگان، از جمله آقای روح‌الامینی بعدا در اثر بدرفتاری شدید مأموران بازداشتگاه جان خود را از دست دادند.

به گفته خبرنگاران، هر چند معاونت در قتل، بنابر ماده ۲۰۷ قانون مجازات اسلامی می‌تواند ۱۵ سال حبس در پی داشته باشد اما دادگاه “ابراز ندامت” آقای مرتضوی را پذیرفت و یک درجه در مجازات تخفیف داد و تنها دو سال حبس برای او در نظر گرفت.

آقای مرتضوی در آخرین جلسه رسیدگی به اتهاماتش در مورد پرونده بازداشتگاه کهریزک حاضر نشده و تنها متن لایحه دفاعیه خود را برای دادگاه فرستاده بود.

خبرنگاران در بیرون دادگاه از او نقل کرده‌اند که گفته بود: “من در این نظام زندان نخواهم رفت.”