به گفته محققان دانشگاه لاس پالماس اسپانیا، اندازه‌گیری چربی‌های بدن از طریق روش شاخص توده بدنی (BMI) که تنها بر اساس محاسبه نسبت قد به وزن است، ممکن است خطر ارتباط چاقی با ابتلا به سرطان پستان وابسته به هورمون را دست‌کم بگیرد. از این رو استفاده از ابزارهای دقیق‌تر تعداد بیشتری از موارد ابتلا به این نوع سرطان را تشخیص خواهد داد.
به نوشته نشریه پزشکی “Healthday News”، برای این مطالعه، محققان ابزار دقیق‌تری را به نام “CUN-BAE” برای اندازه‌گیری چربی‌های بدن ۱۰۳۳ زن مبتلا به سرطان پستان و هزار و ۱۴۳ زن یائسه سالم در کنار روش شاخص توده بدنی به کار گرفتند. CUN-BAE علاوه بر قد و وزن، سن و جنس را نیز در اندازه‌گیری چربی در نظر می‌گیرد.
مطالعات متعدد نشان داده‌اند که CUN-BAE خطر بیماری‌های متابولیک و قلبی عروقی را بهتر پیش‌بینی می‌کند، اما این اولین مطالعه‌ای است که از این روش برای بهبود تشخیص سرطان پستان مرتبط با چاقی بهره می‌گیرد.
اندازه‌گیری جدید در این مطالعه نشان داد که ۴۲ درصد از سرطان‌های پستان وابسته به هورمون، با چربی اضافی بدن مرتبط هستند. چربی اضافی بدن می‌تواند باعث التهاب مزمن در بدن و تغییرات متابولیک در بافت چربی شود. همین امر تولید استروژن در بدن را افزایش می‌دهد و منجر به رشد سلول‌های سرطانی می‌شود.
- اسپانسر -
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
به گفته محققان، استفاده صرف از شاخص BMI تنها ۲۳ درصد از موارد سرطان پستان در زنان یائسه چاق را تشخیص می‌دهد.
تبلیغات
سرطان پستان وابسته به هورمون چیست؟
استروژن و پروژسترون باعث رشد برخی سرطان‌های پستان می‌شوند که به آن‌ها سرطان پستان حساس به هورمون (یا وابسته به هورمون) گفته می‌شود. سلول‌های سرطانی پستان حساس به هورمون حاوی پروتئین‌هایی به نام گیرنده‌های هورمونی هستند که با اتصال هورمون‌ها به آن‌ها فعال می‌شوند. گیرنده‌های فعال شده باعث تغییر در بیان ژن‌های خاص می‌شوند که می‌توانند رشد سلول را تحریک کنند.
اگر سلول‌های تومور حاوی گیرنده‌های استروژن باشد به سرطان گیرنده استروژن مثبت (ER مثبت) گفته می‌شود.
Iranian Television of Canada
حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد سرطان‌های پستان تشخیص داده شده، حاوی گیرنده‌های هورمونی مثبت هستند.
